υποβλεννογόνιος

-α, -ο, και παλ. τ. υποβλεννογόνος, -ο, Ν

1. ανατ. αυτός που βρίσκεται κάτω από βλεννογόνο

2. φρ. «υποβλεννογόνιος χιτώνας» — χιτώνας από χαλαρό συνδετικό ιστό με αγγεία και νεύρα, κάτω από τον βλεννογόνο τού στομάχου και τού εντέρου, αλλ. υποβλεννογόνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + βλεννογόν-ος + επίθημα -ιος. Η λ. υποβλεννογόνος μαρτυρείται από το 1879 στον Γ. Καραμήτσα].